මිනිසාට විමුක්තිය ලබාගැන්මට මග පෙන්වන සොබාදහමේ න්‍යායයන් දහම වශයෙන් හැදින්විය හැක.මෙය ඉදහිට වරක් දෙවරක් කාගෙන් හෝ අසා දැනගැනීමෙන් ධර්මාවබෝධයක් ලැබිය හැකිද?
එසේ කවුරු හෝ කියන්නේ නම් මුලාවෙනි.
ධර්මය අඛණ්ඩව ගලායන එකකි.එය පොතපතකට දෙසුමකට සීමාවන්නක් නොව අප එදිනෙදා ගතකරන ජීවිතයේ ගැඹුරු විවරණයකි.
සම්ප්‍රදායක බණ ආකෘතියකට, පොත්පත්වල අච්චු අකුරු සමූහයකට අප කොටු වී සිටින නිසා අප සිටින්නේ මාර නින්දකය. එනිසා සජීවී දහම අප නොදකිමු.
සජීවී දහම හැම තැනකම ඇත.උදාහරණයකට ආහාර ගන්නා වෙලාවක් ගැන සිතන්න....... ආහාර කියන්නේ මොනවාද? ආහාර ගන්නේ මොකටද? රසවත් කර ඇසට ප්‍රියමනාප ලෙස සකසන්නේ ඇයි?....... අප්‍රිය කර කෑවොත් වමනේ යන්න ... නොදිරවන්න හැක.
ආහාර සැකසෙන පොළොව ... සකසන කෙනා ගේ ජීවිතයේ ගැටලු ... අතර මැදි ගසාකෑම්.. මිල අඩු වැඩිවීම්...මේ සියල්ල විනිවිද පෙනේ.
එනිසා ලෝක සොබාවය වැටහෙන නීති රීතිමය .. න්‍යායාත්මක බන්ධන නැති තැන දහම මතුවේ.
එනිසා මෙය එක්වරක් නොව ජීවිතය පුරාවට වටහා ගන්නකි.බුද්ධිය ... ප්‍රඥාව .. මෛත්‍රිය ... කරා යාහැකි දොර කවුලු විවෘත තැනකි . තමාම වටහා ගන්නකි.
No comments:
Post a Comment